Starting December 10: weekly Voice of Dao classes

I am happy to announce that from December onwards you can join a weekly session based on my 25 years of working with the voice. I call it Voice of Dao.

Here is the idea, in English and Chinese.

(You can also find this information and more in

Chinese-only on http://hansuna.blogspot.tw/)

DESCRIPTION OF VOICE OF DAO /  聲音之道

What is ‘Voice of Dao’?  何謂”聲音之道” ?

In the Voice of Dao exercises, sound is used as a powerful tool to experience the present, to live (in) it, and to transcend commonly perceived dichotomies (like mind and body; I and other). There are no technical requirements for these simple exercises: anyone can join anytime. The four starting points are familiar to everyone, but few people use these resources to the full. They are

在”聲音之道”的修練中，聲音被當作一個體驗當下、感受存在、與超越身心、人我對立的有力工具。進行這種單純的修練並不需要具備特別的技能，任何人都可以在任何階段加入學習。這種修練由眾所周知但罕見深入的四條門徑展開，它們分別是：

1) breath

2) resonance/harmonics

3) focused attention

4) silence

 1.呼吸  2.共鳴/和聲  3.集中凝神  4.靜默

What will I learn?

You will learn how to let these four elements help you achieve a deeper sense of self. Like tai-chi or yoga, the benefit of the exercises is gradual. By repeating exercises time and again, their ‘resonance’ builds up and slowly penetrates deeper through the surface layers of the self.

 我能學到什麼 ?

你將學會運用這四個元素達到對自我的深層覺知。如同太極或瑜珈，這種修練的好處是累積而成的。藉著反覆練習，它們的共振效果逐漸放大，慢慢穿透表象而觸及自我的深處。

What are the benefits of this practice?

Voice of Dao may have a number of effects. You will experience and learn to use new aspects of your voice, which is your primary tool for communication. By extension, you will experience yourself more as sound – even as music. By tapping into creative undercurrents of being human (be they of a ‘rhythmic’, a ‘resonant’ or even a silent nature), fixed perceptions about the self, the world and about music and sound loosen up. This process enables new feelings, thoughts, ideas and connections to appear and to grow.

這種修練的益處為何？

”聲音之道” 有多種效益。聲音本是溝通的原始工具，你將體驗並發展出自己聲音的新風貌。藉著這樣的延伸，你的自我將如實由聲音傳達出來，甚至宛若音樂。找到生而為人的創造性潛能（無論他是一種旋律，一種共振，還是滿腔靜默），將會鬆動我們原本對自己、對世界、對音樂和聲音的成見。這個過程能引進新的感受、思想、意念，與連結，使自我彰顯與茁壯。

What does it cost?

After an introductory class, you can write-up for four sessions each time. An  introductory  is 400 NT$ and can be paid in cash. Then you can decide to register for four classes a time, and pay NT$ 1500 when you come for the first of four classes. You may skip classes and spread your attendance over a longer period. Classes will sometimes be interrupted when Mark travels abroad, which will be announced to the mailinlist of the participants.

To register send an email to Una Kao: unakao@yahoo.com.tw.

課程的費用如何？

在第一堂的導引課之後，你可以登記每次共四堂的演練課。導引課為台幣 400元，當日現金支付。如欲參加後續的演練課，每次請預付1500元。四堂課可依個人方便隨時參與，無須連續進行。

Where and when?

Sessions are held first at the training Centre of Can June or in the concert stage/theatre of Daan park. Starting time is 10 o’ clock and the class is finished at 12 o’ clock.

The first session was held on Monday December 10, 2012. Check the latest post for the latest dates.

Please let us know if you would like to come, but are not available on monday mornings, and tell us your preferred dates. Send an email to Mark van Tongeren (mark@fusica.nl) or Una Kao (unakao@yahoo.com.tw).

 Here at the blog of Hans and Una, you can find details and more in Chinese.

上課的時間與地點

原則上都是周一早上在師大附近進行，未來有機會依需求調整時間與日期。出席請簽到，每次的演練是一小時，十點開始，結束後還會有15分鐘的靜躺放鬆時間。

Do I learn overtone singing?

This practice is beneficial if you want to learn overtone singing, but it is not the place to receive direct instructions in this vocal technique. Please refer to the Overtone Singing workshops for more information on learning to sing overtones.

我會學到泛音的技巧嗎 ?

“聲音之道 “的演練將有助於學習泛音，但這個演練本身並不進行泛音技巧的指導。如果對學習泛音感興趣，可以參考泛音學習營的相關資訊。

And who is the teacher?

For twenty-five years Mark van Tongeren has studied music, sound and voice, constantly seeking to enrich his activities as a performer with fresh insights from academic research, and vice versa. He travelled extensively in Siberia and Europe studying vocal sound and music with a variety of teachers, most notably Tuvan throat singers and the German musician and zen-teacher Michael Vetter. He worked many years with Silo Theater, is part of the seven-piece collective for musical improvisation Oorbeek, and most recently founded the vocal laboratory Paraphonia, with Rollin Rachele and others. He holds an MA in ethnomusicology (University of Amsterdam) and expects to receive a PhD in practice-based artistic research in 2013 (at University of Leiden). His methods for Voice of Dao are derived from music and theatre training techniques, chanting, singing and improvisation from many traditions, Buddhist meditation, music therapies, yoga and so on. They are informed by in-depth studies of disciplines like acoustics, science of sound and the singing voice, music anthropology, musicology and so on.

老師簡介

馬克范湯可鄰在音樂、聲音、與人聲方面有25年的研究經歷，他持續以學術研究和多元性的表演活動來滋養彼此的深度和廣度。他還深入西伯利亞與歐洲各地，師從人聲與民族音樂的各類能人專家，例如吐瓦的喉唱歌手，以及德國的前衛音樂家暨禪學大師米歇爾‧費特。他曾與物件劇場「筒倉劇團」共事多年，也是七人即興音樂團體「歐貝」的成員之一，近年還與羅林拉契里成立了人聲實驗團體「泛聲」。他在阿姆斯特丹大學取得民族音樂學的碩士學位，並將在2013年於萊登大學獲致表演藝術博士學位。他自創的“聲音之道 “訓練方法 ，融合了他在音樂與劇場方面的專業訓練，以及佛教冥想、音樂治療、瑜珈等等身體經驗。這個方法背後的理論基礎，包括音響學、聲音與演唱的科學、音樂人類學、音樂學等等。

Disclaimer

It is understood that this practice allows you, the student, to work on yourself with the help of a teacher. No guarantees for any effect whatsoever can be expected. It is the student’s responsibility to judge whether any exercise or all of them are beneficial or not and to skip exercises that seem unfitting.

 聲明

“聲音之道 “的練習可以讓學生在老師的協助下對自身進行工作。但這種練習並不擔保任何「功效」。其中的練習使否適用於個別的學生，或應予略過，必須由學生自身評估。

Practicalities

We appreciate if you can send an email that you wish to come, or reply to our regular mails/posts. Write to unakao@yahoo.com.tw (in Chinese or English) or to mark@fusica.nl (English only).

The open-air theatre of Daan Park is in the Northwest of the park and well indicated. The Training Centre of Canjune is at number 3, fourth floor, Lane 151, Fuxing South Road, Section 2, just 20 meters from the corner of FuXing South Road. The nearest MRT station is Technology Building.

We start at 10, so come a bit earlier! Call Una at 0953 157 815 if you have trouble finding it. You can find all this information and more on http://hansuna.blogspot.tw/

12/8: Overtone singing workshop Taipei

On Saturday december 8, I will teach another one-day overtone singing workshop, for those who want to get to know more about this singing technique.

(info in chinese below)

The workshop is in the Shi-Da area. There will be full Chinese translation and you can find more info on http://www.hansuna.blogspot.com/

teaching at Taidong’s St. Mary’s hospital, March 2012

Paraphony is Mark van Tongeren’s approach to sound and music. It reflects his longstanding practice and study of musical techniques from Tuva, Mongolia & Tibet, musical improvisation, avant-garde and experimental music, theatre and performance art, as well as yoga and meditation.

This basic workshop is an introduction to that approach for musicians and non-musicans alike. In the morning we will start with my Dao of Voice  exercises to develop attention for body, mind and sound, and explore basic techniques for using the resonances of the natural voice.

After a lunch break, we will listen to and try specific techniques for singing harmonics, and combine voices to work with simple sound structures and compositions. We will finish with a group improvisation.

Date: december 8

Time: 9:30-16

Cost: 3000 NT$

Bring a friend: pay 5000 instead of 6000 NT$

Max. pax: 12

Place: very near the Shi-Da night market: details will be sent. The workshop takes place at Hans de Back / Una Kao’s  singing bowl/aromatherapy studio.

Registrations at Una’s can only be confirmed after November 30. If you don’t read Chinese and are interested to join, or if you have any questions drop me an email (mark@fusica.nl) to get all the details.

(don’t forget to check our next blog announcing a shorter, but weekly session of Voice of Dao: that is not an overtone singing workshop, but highly recommended to attune mind-body through sound.)

“聲音瑜珈”… 泛音工作坊

 Voice Yoga by Mark van Tongeren

時間: 早上9:30 ~ 下午4:00
主題: Voice Yoga * 泛音工作坊
老師: Mark van Tongeren
費用: NT$3000/每場
人數: 12位

泛音，就存在我們的語言中，生活裡!
如何訓練敏銳的耳朵，口腔與舌?
很重要的是打開發聲的經驗，讓心口相連!
就像瑜珈體位，可以鍛鍊我們的心智;
泛音，可以引發不同的知覺模式，
把我們帶到另一層的覺知，讓我們瞥見「另一種真實」。

在馬克老師返回歐洲前，五月將舉辦兩天的 Voice Yoga 工作坊。
主題是對泛音的體驗與學習;
也會對我們自己的聲音 有更寬廣的探索與領悟!
這次特別邀請 台大音樂系研究所助教 協助翻譯，
希望透過對泛音的介紹，豐富人聲的饗宴。
馬克老師blog: https://fusica.wordpress.com/

* 報名優惠 *
– 參加過{玩聲音音樂會}者: 可抵$600元
– 兩人同行: NT$5000
(以上可擇一優惠,不重複)

* 匯款帳號 *
銀行: 第一銀行 古亭分行 (代號:007)
帳號: 171-68-063496
姓名: 高立言

* 心得分享 *
馬克老師的泛唱，一點也不美聲，即使他可以輕易地呈現雲端般的夢幻…
他的聲音超越了美，對我而言，那是真實，包容了好聽 及無法定義的奇幻!
就像生命，不是只有追求完美與巔峰。
生命從磨練裡，醞釀甜美….。

有一場演出，馬克老師說: 他一開始發出的聲音{很醜}! 哈~{醜}的聲音?!

像大漠裡枯槁的皮鞭或樑柱，已經被風沙刮得乾澀。
但是就從這又乾又緊的單音裡起飛，聲音拉出了空間和視野，並再次降落…
我在這個過程中十分感動，比對美聲的感動還要多。

大家千萬別誤會，馬克老師曾經在荷蘭女皇面前獻唱，也曾和馬友友合作。
1995年獲頒吐瓦的 《國際喉音泛唱獎》; 2000年出版 Overtone Singing一書。
他是一位樸素的國際級老師，擁有完整專業的喉音泛唱素養。
重要的是: 當你明白馬克是如何對聲音臣服，如何忠於自己的心
我們對聲音的包容與感受，也會大大被感染與擴大!

‘Horst Rickels: Verkenner van muziek en ruimte’ op November Music 2012

this one’s in Dutch – a translation will follow later on!

Horst Rickels is de afgelopen jaren als artistiek begeleider en componist betrokken geweest bij mijn onderzoek Grenzen van het Hoorbare. Ik heb veel aan hem gehad middels zijn begeleiding, adviezen, een prachtige compositie en de regie over de eindvoorstelling (die hopelijk voorjaar 2013 te zien en horen is in Nederland). Minstens zo mooi was het verhaal dat hij me vertelde over een bijzonder luisterervaring. Maar eerst even de actualiteiten: meerdere klankinstallaties van Rickels zijn nu te horen en te zien in ‘Horst Rickels – Verkenner van geluid en ruimte’ tijdens het November Music festival in ’s Hertogenbosch. Voor dit ‘retrospectief’ kreeg Rickels carte blanche om met oud en nieuw werk de ruimtes van het historische Kruithuis akoestisch tot leven te wekken. Met Joop van Brakel bespeelt hij daarnaast zijn beroemdste installatie, de Mercurius Wagen. Bovendien verschijnt er voor deze gelegenheid een overzicht in boekvorm van zijn werk, dat verkrijgbaar is via November Music.

Ik leerde Horst persoonlijk kennen in de jaren negentig, toen ik diverse workshops gaf aan wat toen nog de Interfaculteit Beeld en Geluid (nu: ArtScience) in Den Haag heette. In 1999 volgde een uitnodiging mee te doen aan de voorstelling De Bazuinen van Jericho van Rickels en Tjeerd Oostendorp. We ontwikkelenden de voorstelling gedurende een aantal weken in De Fabriek in Eindhoven, waar het door Rickels bedachte Trivento-orgel stond opgesteld. Ik had het voorrecht een deel van die periode in de Fabriek te overnachten. In de late uurtjes, als iedereen weg was, nam ik de gelegenheid te baat en ging improviseren op het Trivento orgel.

Rickels had het orgel zo ontwikkeld dat het in staat was kortstondige, voorbijgaande aspecten van de tonen van een orgelpijp, zoals de zogenaamde voorlopertonen, vast te houden. Normaal gesproken treden die tonen alleen heel eventjes op bij de aanzet tot de ‘echte’ toon, als een instabiel tussenmoment. Rickels’ langdurige fascinatie met de transformatie van het stabiele in het instabiele, vice versa, kreeg zodoende klinkend gestalte. Hij maakte het ongehoorde – en waarschijnlijk meestal ongewenste – hoorbaar. De complexe installatie, die ook bestond uit speciaal ontwikkelde hard- en software om de instabiele situaties vast te houden en bespeelbaar te maken, moest na de voorstelling weer afgebroken worden en verdween zoals veel van zijn installaties naar Rickels’ werkplaats. Ik herinner met wel dat hij me vertelde dat er een versie van dit orgeltype stond opgesteld, of zelfs permanent ingemetseld was, in de constructie van de ontvangsthal van een Japans kantoorgebouw. Want het is Rickels niet of niet alleen te doen om het zoeken van nieuwe of mooie klanken door middel van installaties en machines: het gaat hem er ook om de klinkende omgeving als zodanig te beluisteren als een compositie en deze, waar dat mogelijk of gewenst is, te transformeren met subtiele akoestische of muzikale ingrepen. Bovendien heeft hij als componist zijn installaties en andere geluidsbronnen verwerkt in prachtige filmmuziek, zoals in de succesvolle documentaire Four Elements van zijn dochter, de filmmaakster Jiska Rickels.

Het breken van het maagdenvlies in het oor

Horst is een begenadigd kunstenaar, hij was een geliefd docent – hij is net opgehouden met zijn docentschap aan de afdeling ArtScience – maar hij is ook een bijzondere verkenner van klank door de manier waarop hij luistert en reflecteert op de muzikale ervaring. En daarmee kom ik terug op een verhaal dat me enkele jaren geleden vertelde, tijdens een gesprek bij hem thuis over mijn onderzoek naar ‘grenzen van het hoorbare.’ Het betrof een bijzondere geluidservaring van zo’n 30 jaar daarvoor, waarvan hij de impact die het op hem had nog nooit met iemand gedeeld had. Dit was wat hij me vertelde:

Het was in het Appollohuis, ik denk dat het rond 1987 was. Ik ging naar het Apollohuis omdat Pauline Oliveros daar speelde. Ze speelde accordeon en ik speelde zelf ook accordeon. Iedereen ging zitten en het was heel rustig. Je hoorde buiten auto’s voorbijzoemen en Pauline speelde ontzettend ingetogen en in zichzelf verzonken een paar tonen. En ik dacht: wat speelt ze daar toch? Wat vervelend! Ik kende accordeonisten zoals Guy Klucevsek, dat was een enorme virtuoos. En Pauline deed dus bijna niets. Ze trok dat ding uit elkaar, dan kwamen er een paar tonen en dan de volgende. Ik begreep ook de akkoordopeenvolging niet. Wat speelt ze nou toch? Wat vervelend! Ik hoop dat het goed wordt. Ik begon mij al te vervelen, zo van: misschien moet ik maar naar huis… Ik was ook boos, want als ik niet begrijp wat iemand doet dan wordt ik ongeduldig en boos. Wat moet dat nou, wat is dat nou voor flauwekul? Dat gaat vaak vooraf aan datgene wat je dan plotseling … en toen, plotseling!, hoorde ik het fluiten… Ik hoorde een fluit en dacht: waar komt dat vandaan? Ik keek om mij heen om te zien waar het vandaan kwam, en toen merkte ik pas dat het van Pauline kwam, dus van die accordeon. En dat het volgende akkoord dat ze speelde een ander fluiten tot stand bracht, dus dat de compositie niet over de akkoorden of over de tonen ging die ze op de accordeon speelde, maar dat het als basis diende om iets anders tot stand te brengen wat zich in de lucht bewoog. Iets dat eigenlijk niet meer uit dat ding leek te komen, als het ware. Het maakte zich los uit de materie van de accordeon. En ik was steeds naar de accordeon aan het luisteren, maar het ging nog verder, weg van de grondtoon, ergens anders naartoe. Het zweefde als het ware in de ruimte rond. Wat er toen gebeurde is achteraf als het breken van het maagdenvlies in het oor. Dat gevoel … dat was echt een soort ontmaagding. Ik dacht: stomme idioot, heb je dat niet eerder gehoord! Achteraf was ik een beetje ontredderd … Na afloop was Pauline met mijn dochtertje aan het spelen. Ik was helemaal niet in de stemming. Terwijl zij achter elkaar aan renden zweefden bij mij die tonen nog rond. Dat was werkelijk een moment … een moment dat je niet vaak meemaakt. Dat je plotseling iets nieuws ontdekt.

Ik heb het nog nooit aan iemand verteld. In de eerste plaats probeer ik zoiets te koesteren in plaats van erover te praten. Audio-art kunstenaars waren veel met de boventonen en met de boventoonreeks bezig. Dus die praatten over het fenomeen, maar niet over hun ervaring. En dat is misschien in het algemeen het probleem. We proberen dat dan te begrijpen, dus het zit zo en zo in elkaar, maar het moment dat je het meemaakt is eigenlijk een heilig moment. Daar wordt je zo door geraakt dat je niet meer de oude bent. Er gebeurt iets met je. Hé, de wereld zit nog anders in elkaar dan ik dacht. En dat is een relatief heilig moment, zoals een geboorte van iets nieuws. Daar valt niet goed over te praten. Na zoveel jaar praat ik er over, maar ik praat meestal eigenlijk niet over wat muziek met je doet. Je kunt zeggen: ik vond het mooi of prachtig, of dáár hebben ze iets te hard gespeeld. Maar wat het met je dóet of met je gedaan heeft, dat is veel lastiger: breng het maar eens onder woorden. Dat is een intieme aangelegenheid eigenlijk. Het eerste horen of gewaarworden van boventonen was een heel intieme gelegenheid, omdat je denkt: ben ik wel goed? Word ik nou gek? Het was niet te plaatsen. Het is wezenlijk lichaamlozer, omdat het geen grondtoon meer heeft. De grondtoon is eigenlijk voor een groot deel het lichaam van de boventonen. Maar als je die niet meer hoort, dan ben je het lichaam kwijt, maar je bent ook nog het onderliggende lichaam kwijt, namelijk het instrument.

Dit is wel een van de mooiste omschrijvingen die ik ken van de ontdekking dat je boventonen als afzonderlijke klanken kunt horen ( het ging vermoedelijk om een concert van Oliveros op 15 Juni 1986, waarvan één stuk op de cd Apollo and Marcyas. Het Apollohuis 1980-1997. An anthology of new music concepts  is opgenomen). Het zette bovendien het doel van mijn onderzoek, waar veel woorden aan te pas komen, in een ander daglicht. We waren het over eens dat er in de directe ervaring, zeker in de esthetische ervaring zoals van een live concert, iets bijzonders aan de hand is, iets ongrijpbaar dat alleen in dat moment zelf volledig en al tot zijn recht komt. Met grenzen van het hoorbare wilde ik aangeven dat wat ik ook doe als zanger, er zullen altijd aanzienlijke verschillen blijven tussen datgene wat ik me voorstel te doen en datgene wat elke luisteraar daadwerkelijk hoort. Zelfs op het niveau van de fysieke klank, nog zonder dat het over betekenissen, symbolen en emoties gaat, kunnen de verschillen aanzienlijk zijn, zoals Rickels’ zorgvuldig gekoesterde ervaring aantoont. Als Rickels inderdaad eerder was opgestaan en de zaal had verlaten, dan hadden Oliveros’ muzikale intenties hem nooit bereikt, ofschoon zijn oren wel de tonen met hun spectrale kleuringen hadden geregistreerd. Haar intenties ontgingen mogelijk ook anderen bij wie het ‘maagdenvlies van het oor’ niet gebroken is tijdens (of al voor) het concert. Het is hoe dan ook onwaarschijnlijk dat iemand anders dezelfde intense ervaring had als Rickels. Hoe Oliveros zelf met haar aandacht het stuk beleefde weten wij evenmin. We weten vrijwel zeker dat we daar nooit achter kunnen komen en dat die kloof tussen musicus en luisteraar altijd bestaat.

Het contrast tussen mijn langdurige onderzoek naar boventonen en timbre bij de menselijke stem, dat ik niet alleen als zanger maar ook als musicoloog/schrijver heb ondernomen, kon haast niet groter. Rickels’ koesterde zijn ervaring door de extreme terughoudendhoud in het delen ervan, terwijl ik gedurende een bijna even lange tijd poogde om al denkend en schrijvend door te dringen tot onbenutte potenties van boventonen en timbre voor de stem en het gehoor. Er was wel een belangrijk verschil: ik kan me niet een aha-moment voor de geest halen waarop ik de boventonen van mijn stem (of die van een ander) voor het eerste hoorde. De enige verklaring die ik ervoor heb is dat ik wist dat er een antwoord moest komen op mijn vraag ‘wat is klankkleur?’, die het vertrekpunt was dat mij uiteindelijk tot het boventoonzingen bracht. Toen ik boventonen hoorde was ik waarschijnlijk minder verrast. Het neemt niet weg dat Rickels zijn ervaring in een poëtische beeldspraak heeft omgezet die ik bijzonder toepasselijk vind voor dit aspect van de grenzen van het hoorbare.

Vandaag is de laatste dag om de geluidenwereld van Horst Rickels aan den lijve mee te maken!

Links:

November Music 2012

Video indruk van de geïnstalleerde werken door VPRO Eigentijds

Horst Rickels op V2, Rotterdam

En in De Fabriek, Eindhoven